Autor: Janusz Kolodziej (stkolodz_at_cyf-kr.edu.pl)
Data: Sat 30 Mar 2002 - 09:33:15 MET
On Fri, 29 Mar 2002 21:12:18 GMT, ladzk_at_waw.pdi.net (Dariusz K.
Ladziak) wrote:
>On Fri, 29 Mar 2002 16:29:37 +0100, Lukasz Kaluski <wookie_at_post.pl>
>wrote:
>
>>Tak sobie czytam, ze Intel wypuscil procesor taktowany 2,4 Ghz. Wobec
>>tego policzylem sobie jaka odleglosc pokona impuls zegara w obwodach
>>zanim zostanie wygenerowany nast. impuls. Jak wiadomo prad biegnie z
>>predkoscia 300 000 km/s czyli 300 000 000 000 mm/s. Jesli podzielimy to
>>przez 2,4 G to otrzymamy wynik 125mm. Jeszcze troche i te impulsy zaczna
>>na siebie wpadac :)
Fala elektromagnetyczna w prozni ma predkosc 300.000 km/s ale w
materiale elektrony nie sa w stanie poruszac sie z taka predkoscia.
Ale nie w tym problem - przeciez od dziesiatek lat nadajniki radiowe
pracuja na czestotliwosci rzedu 100MHz ze o telewizji nie wspomne i
nie ma zadnego problemu z odbiorem sygnalu w odleglosci kilkunastu km
od nadajnika. Tak ze to naprawde nie ma znaczenia - czestotliwosc
taktowania moze byc 100GHz a odleglosci miedzy ukladami 100m a i tak
moze wszystko dzialac. Na czym polega problem?
1. Jezeli miedzy ukladami mamy np. 32-bitowa magistrale + linie zegara
to WSZYSTKIE sciezki musza miec takie same dlugosci zeby wszystkie
sygnaly dotarly do nastepnego ukladu jednoczesnie. Dlatego niektore
sciezki zawija sie pare razy w 'S' coby wyrownac ich dlugosci.
2. Ksztalty sciezek musza byc tak dobrane aby sygnal z jednej nie
indukowal sygnalu w drugiej (ten sam problem co z tasmami do dyskow)
i tu faktycznie stosuje sie teorie obwodow mikrofalowych.
Znam rozwiazanie ktore pozwoli konstruowac uklady o dowolnej
szybkosci:
Procesor komunikuje sie z pozostalymi ukladami za pomoca transmisji
szeregowej poprzez malutka antenke nadawczo-odbiorcza,
wszystkie uklady (chipset, RAM) umieszczone sa dookola procesora
dokladnie na obwodzie okregu.
Ktos sie nie zgadza? :)))
JaKo
To archiwum zostało wygenerowane przez hypermail 2.1.7 : Wed 19 May 2004 - 00:33:57 MET DST